noor hidayat, shia beliefs, sunni reference, wnsewrs, imamat,نور هدابتفضايل و مناقب حضرت علي (ع) در قرآن و سنت نبوي ;نور هدایت- امامت و سنت

“من در نبوت بر تو برتري دارم بخاطر اينكه نبوت به من ختم مي‌شود و تو در هفت چيز بر ديگر مردم برتري داري و كسي از ميان قريش هم نمي‌تواند در آن خصلتها با تو به رقابت برخواسته و مجادله كند.

تو اولين فرد در ايمان، و وفادارترينشان در تعهدات الهي، استوارتر از همه در قيام به امر خدا، درستكارتر از آنان در برقراري مساوات، عادل‌تر از همه در بين مردم، داراي روشن‌ترين ديد در حل مسائل و اختلافات و داراي بزرگترين امتياز در پيشگاه خداوند در روز قيامت هستي.”³⁹

“تو نسبت به من بمنزله هارون نسبت به موسي هستي جز اينكه بعد از من ديگر پيامبري نخواهد آمد، تو قرض مرا ادا مي‌كني، و طبق سنت من مي‌جنگي، در آخرت نزديكترين مردم به من هستي، فردا بر سر حوض كوثر، خليفه و جانشين من بوده و منافقين را از آن دور مي‌سازي، تو اولين كسي هستي كه در كنار حوض كوثر بر من وارد مي‌شوي و داخل بهشت مي‌گردي و شيعيان تو بر جايگاههايي از نور از حوض كوثر همواره سيراب مي‌شوند با چهره‌هايي روشن در اطراف من گرد مي‌آيند من شفاعتشان مي‌كنم و آنها فردا در بهشت همسايه من هستند و دشمنان تو تشنه كام و سيه روي و حلق آويزند. خصومت با تو خصومت با من است و مسالمت با تو مسالمت با من و پنهان و آشكار تو، پنهان و آشكار من و اسرار سينه تو اسرار سينه من است و تو محل دروازه دانش من و فرزندانت فرزندان من و گوشت و خون تو گوشت و خون من بوده و حق با توست و بر زبان و قلب و چشم تو جاري است، و ايمان با گوشت و خونت همچون گوشت و خون من آميخته و خداوند بزرگ فرمان داده تا مژده دهم كه تو و خاندانت در بهشت و دشمنانت در آتشند و آنكس كه كينه تو دارد در كنار حوض كوثر بر من وارد نخواهد شد و آنكس كه محبت تو را به دل دارد از آن محروم نخواهد گشت.”⁴⁰

“نسبت تو به من مانند نسبت هارون به موسي است جز اينكه بعد از من ديگر پيامبري نخواهد آمد.”⁴¹

با دقت به نسبت هارون و موسي كه قرآن كريم مي‌فرمايد :

“و موسي به برادرش هارون گفت جانشين من باش در قوم من” (آيه 7:142) متوجه مي‌شويم كه در اين حديث حضرت پيامبر اشاره‌اي داشته به اينكه علي برادر اوست و علي جانشين پيامبر در قومش مي‌باشد.

4- حضرت پيامبر به علي فرمود : “تو برادر مني و من برادر تو هستم.”⁴² و در صحيح ترمذي است كه حضرت پيامبر (ص) به علي فرمود : “تو برادر من هستي در دنيا و آخرت.”⁴³

5- حضرت پيامبر فرمود : “علي از من است و من از علي هستم و او وليّ هر مؤمني بعد از من است.”⁴⁴

6- حضرت پيامبر فرمود : “علي همراه حق و حق همراه با علي است و تا هنگامي كه در كنار حوض كوثر بر من وارد شوند از هم جدا نمي‌شوند.”⁴⁵

7- و عايشه نقل كرد كه حضرت پيامبر فرمود : “حق با علي است علي به هر سو بگردد حق همان سو مي‌باشد.”⁴⁶

اميد كه هر فرد حق طلب نكته سنج دقيقاً به احاديث توجه كند، در اين حديث همچنانچه ملاحظه مي‌شود حضرت رسول اكرم (ص) علي را محور و اساس قرار داده و حق را دنباله رو و پيرو آن دانسته نه اينكه علي دنباله رو باشد يعني علي (ع) تعيين كننده حق است و هر كجا علي (ع) باشد پس حق نيز آنجا خواهد بود.

8- عمار ياسر روايت كرده كه پيامبر فرمود : “يا علي حق با توست و حق در زبان و قلب و چشمانت است.”⁴⁷

9- حضرت پيامبر (ص) فرمود : “من شهر علم هستم و علي دروازه آن است پس هر كس كه قصد شهر و حكومت كند پس از در آن وارد شود.”⁴⁸

10- حضرت علي فرمود : “بخدا، من برادر پيامبر خدا و دوستش و پسرعمويش و وراث علمش هستم. چه كسي بهتر است از من براي تبعيت مي‌باشد.”.⁴⁹

11- حضرت پيامبر فرمود : “اي مردم هر كس علي را اذيت كند روز قيامت يهود و يا مسيحي برانگيخته مي‌شود.” پس جابر عبدالله انصاري گفت: “اي رسول خدا اگر چه شهادت دهند بر وحدانيت خدا و اين كه تو رسول خدائي؟” پيامبر فرمود : “اين كلمه است كه بهانه مي‌آورند بر اين كه خون آنها ريخته نشد و اموالشان اخذ نگردد و با ذلت به دست خود جزيه ندهند.”⁵⁰

12- حضرت رسول خدا (ص) فرمود : “هر كس علي را دوست بدارد مرا دوست داشته است و هر كس علي را دشمن بدارد مرا دشمن داشته است.”⁵¹

13- از عايشه نقل شده كه وقتي پيامبر اكرم (ص) در آستانه رحلت قرار داشتند فرمودند :

من ابوبكر را صدا كردم. پيامبر اكرم (ص) نگاهي به او فرمود و دوباره سرش را زمين گذاشت و فرمود : “بگوئيد دوست من به اينجا بيايد.”

عمر را آورديم، دوباره نگاهي به او فرمود و سرشان را را بر بستر گذاشتند و فرمودند : “دوست مرا صدا كنيد.” من گفتم : “واي بر شما، او علي بن ابيطالب را مي‌خواهد نه غير او را، علي را صدا بزنيد.”

پيامبر (ص) وقتي علي را ديد، جامه‌اي را كه بر تن داشت بر روي او انداخت او را در زير آن جامه جا داد و بيرون نيامد تا وقتيكه از دنيا رفت.”⁵²

“هر آيه‌اي كه در قرآن، با “يا ايها الذين امنو” (اي افراد با ايمان) آغاز گرديده علي در رأس آن و در مقام پيشوايي آنان (مؤمنين) است.”⁵³

(علي و شيعيان او، روز قيامت رستگار هستند.)⁵⁴

“بشارت باد بر تو اي علي كه تو و اصحاب تو و شيعه (پيرو) تو در بهشت هستيد.”⁵⁵

شيعه يعني تابع و پيرو و اقتدا كننده، شيعة علي (ع) يعني كسي كه از علي (ع) هدايت مي‌يابد و همواره او متمسك به دامانش بوده و به حضرت اميرالمؤمنين (ع) اقتدا نموده و از او پيروي مي‌كند.

17- حضرت پيامبر اكرم (ص) فرمود : “دوست داشتن علي نشانه ايمان و نفرت از علي نشانه شرك است.”⁵⁶

18- حضرت پيامبر اكرم (ص) به علي و حسن و حسين و فاطمه نظر انداخت و فرمود : “من در جنگم با كسي كه با شما بجنگد و در صلح هستم با كسي كه با شما در صلح است.”⁵⁷

“هر كس علي را برنجاند مرا رنجانيده است.”⁵⁸

“در ميان شما كسي هست كه طبق دستورات قرآن خواهد جنگيد همانطور كه من جنگيدم.” مردم اطراف پيامبر سرها را بالا گرفتند تا شايد نظر پيامبر به آنها بيفتد. ابوبكر و عمر نيز در ميان آنها بودند. ابوبكر سؤال كرد آيا من هستم. پيامبر جواب منفي داد پس عمر سئوال كرد كه آيا من آن شخص هستم. پس پيامبر جواب منفي داد و فرمود : “نه او كسي است كه كفش خود را پينه مي‌زند (يعني علي).”

ابوسعيد خدري گفت : “پس ما پيش علي رفتيم تا اين خبر خوش را به او بدهيم. علي حتي سر بلند نكرد و مشغول به كار خود بود چنانچه براي او تازگي نداشت و قبلاً از پيامبر شنيده بود.”⁶⁰

لازم به ذكر است كه به چند حديث درباره فضايل و مناقب حضرت علي (ع) كه در كتب اهل سنت آمده است بسنده شد در حاليكه كتب اهل سنت و اهل تشيع مملو از احاديث حضرت پيامبر (ص) درباره فضايل حضرت علي (ع) است بگونه‌اي كه همه بر فضيلت و اعلميت حضرت علي(ع) واقف بوده و (بغير از معاندين) كسي اعم از سني و شيعه فضايل حضرت اميرالمومنين علي (ع) را انكار نمي‌كند. هر چند كه همه اينها (منقول در كتب اهل تسنن و تشيع) قطره‌اي از درياي فضايل و مناقب حضرت علي (ع) است كه بعد از گذشت چند دهه ممنوعيت نقل حديث[1] و دستور معاويه بر صب (لعن) علي و كشتار دوستدارانش، در كتب ثبت شده است. بقول صحيح بخاري 33/1 عمربن عبدالعزيزدر زمان خلافتش دستور به جمع آوري احاديث حضرت رسول اكرم (ص) داد.

«همانا حقيقت را برايتان آورديم، ليكن بيشتر شما حقيقت را خوش نداريد.»

[1] - ابوبكر وقتي به خلافت رسيد احاديثي كه خود جمع كرده بود سوزانيد ]تذكره الحفاظ ذهبي 5/1، كنزالعمال 285/10[ و دستور داد از پيامبر حديث نقل نكنيد و هرگاه از شما كسي سؤالي كرد بگوئيد بين ما و شما كتاب خدا است ]تذكره الحفاظ 13 و 3/1[ و عمر تمام كتابهايي كه مردم نوشته بودند جمع كرد و سوزانيد ]طبقات الكبري ابن سعد 88/5 و تقييد العلم خطيب بغدادي، ص 52[ و به تمام شهرها نامه نوشت و دستور داد هر كه چيزي از سنت نوشته است آن را پاك و نابود كند ]جامع بيان العلم 65/1[. عثمان بر منبر نشست و گفت : روا نيست كسي حديثي نقل كند كه من در زمان ابوبكر و عمر آن را نشنيده‌ام ]طبقات الكبري 336/2، كنزالعمال 295/10[ و معاويه نيز بر منبر رفته و اعلام داشت : “زنهار از نقل كردن احاديث جز احاديثي كه در دوران عمر نقل مي‌شد.” ]صحيح مسلم 95/3[ مدائني در كتاب الاحداث آورده است كه پس از عام الجماعة، معاويه دستور العملي به مأمورينش صادر كرد كه : “خونش هدر است كسي كه روايتي در فضيلت ابوتراب (يعني علي ابن ابيطالب) و اهل بيتش نقل كند.” معاويه دستور داد كه علي را لعن كنند ]صحيح مسلم (انگليسي) فصل CMXCVI ، ص 1284 و صحيح مسلم 1874/4، مجمع البلدان حماوي 38/5[ كه اين دستور معاويه تا سال 65 هجري ادامه داشت.

“مي‌خواهند نور خدا را با دهن‌هاي خود خاموش كنند، ولي خدا كامل كنندة نور خويش است، هر چند كافران خوش نداشته باشند.”

سوره صف، آيه 8

فضائل حضرت علي (ع) در احاديث و سنت نبوي